Opis: Bhedako Oon Jasto: Reżyseria: Kiran Krishna Shrestha. Z Amritem Gurungiem, Danielem Donem Karthikiem i Narayanem Wagle. Bystry, wesoły i niezwykle energiczny Narayan Wagle jest jednym z najchętniej śledzonych dziennikarzy w Nepalu. Teraz człowiek, który zrobił karierę, pisząc o innych, odnajduje się w roli bohatera opowieści. Godzinny film dokumentalny Bhedako Oon Jasto, czyli jak wełna owcza, został nazwany na cześć piosenki, którą po raz pierwszy usłyszał w górskiej wiosce na północ od Katmandu. To jego głęboko osobista odyseja w poszukiwaniu nieuchwytnej melodii. Przez osiem długich lat Wagle śpiewał Bhedako Oon Jasto swoim przyjaciołom, a następnie piosenkarzom i muzykom, aby sprawdzić, czy znają melodię, ale bezskutecznie. Na początku tego roku Wagle odbiera telefony. Wagle śpiewa piosenkę Amritowi Gurungowi z Nepathyi. Amrit okazuje zainteresowanie zaśpiewaniem piosenki i prosi Wagle'a o przesłanie mu tekstu na piśmie. Wagle proponuje klauzulę – mówi Amritowi – „Zarówno ty, jak i ja musimy ponownie odwiedzić miejsce, w którym słyszałem tę piosenkę. Ty musisz poczuć lokalną istotę, a ja muszę wiedzieć więcej o ludziach i miejscu – aby napisz piosenkę.” Podróż jest uzgodniona. Danu - obecny basista Nepathya, podąża za nimi, aby obserwować melodie Tungna. Na 10 dni Nepathya (Amrit Gurung i Danu) podróżuje z Wagle do górskiej wioski w Langtang. Pracująca na pół etatu reżyserka Kiran Krishna Shrestha śledzi proces poszukiwania piosenki – Bhedako Oon Jasto… Kiran ze swoją kamerą staje się „niewidzianą” czwartą postacią filmu.